Sadza. Jak już wspomniano, najważniejszym napełniaczem stosowanym do produkcji gumy jest sadza. O jej znaczeniu świadczy fakt, że w roku 1947 zużyto około 597 milionów kilogramów sadzy. Sadzę produkuje się w kilku gatunkach, posiadających różne własności i stosowanych do różnych celów. Podstawową cechą poszczególnych gatunków sadzy jest wielkość ich cząstek. Dla sadzy stosowanej do mieszanek kauczuku syntetycznego, jak np. kauczuku GR-S, duże znaczenie ma metoda jej produkcji. Najczęściej stosowanym gatunkiem sadzy jest sadza piecowa (furnace black), która jest bardziej miękka niż sadza kanałowa (channel black). Mate zastosował sadzę jako napełniacz w roku 1906. Ponieważ w tym czasie nie znano jeszcze przyśpieszaczy, nie potrafiono ocenić jej znaczenia. Do produkcji opon użył ją po raz pierwszy OensiLager. Początkowo sadzę używano w niewielkim ilościach, jedynie jako barwnika; dopiero od 1925 r ilość sadzy dodawanej do mieszanek wzrasta, przy czym do produkcji bieżników opon stosowano sadzę w ilości 25010 objętościowych. Parkinson zbadał wpływ, jaki wywiera wielkość cząstek sadzy na poszczególne własności gumy. Szczególnie od stopnia rozdrobnienia satlzy należy sprężystość, odporność na ścieranie oraz wytrzymałość na rozdzieranie i na rozciąganie. [hasła pokrewne: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego , edu galeria , strop strunobetonowy ]
Powiązane tematy z artykułem: edu galeria miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego strop strunobetonowy